ដោយ៖ លី តុង, មាឃ សារី, សូ សុធីរ និង ឃាង ធានី
សង្ខិត្តន័យ
ការស្រាវជ្រាវនេះ មានគោលបំណងឈ្វេងយល់អំពីកម្រិតនៃជំងឺថប់បារម្ភ (Anxiety) របស់និស្សិតវិស្វករដែលកំពុងសិក្សានៅវិទ្យាស្ថានបច្ចេកវិទ្យាកម្ពុជា ក្នុងបរិបទនៃការរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ-១៩។ កម្រងសំណួរសម្រាប់វាស់កម្រិតជំងឺថប់បារម្ភរបស់ហ្ស៊ុង (Zung Self-Rating Anxiety Scale) ត្រូវបានប្រើប្រាស់ដើម្បីប្រមូលទិន្នន័យពីនិស្សិត។ និស្សិតវិស្វករឆ្នាំទី២នៃវិទ្យាស្ថានបច្ចេកវិទ្យាកម្ពុជាចំនួន៣២៩នាក់បានចូលរួមក្នុងការសិក្សានេះ។ លទ្ធផលបានបង្ហាញថា បើទោះបីជាស្ថិតក្នុងបរិបទជំងឺកូវីដ-១៩ក្តី ស្ថានភាពអារម្មណ៍ទូទៅរបស់និស្សិតស្ថិតក្នុងកម្រិតធម្មតា ប៉ុន្តែនិស្សិតស្រីហាក់មានទំនោរថប់បារម្ភខ្ពស់ជាងនិស្សិតប្រុសបន្តិចបន្តួច។ 75.4% នៃនិស្សិតទាំងនោះមានអារម្មណ៍ធម្មតា ដោយឡែកមាននិស្សិតប្រមាណ 23.7% កើតជំងឺថប់បារម្ភកម្រិតស្រាលទៅកម្រិតមធ្យម។ លទ្ធផលក៏បានបង្ហាញថា មាននិស្សិតតែ៣នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលស្ថិតក្នុងស្ថានភាពជំងឺថប់បារម្ភកម្រិតខ្ពស់និងខ្ពស់បំផុត។ អាការៈដូចជា “អន្ទះអន្ទែងនិងតក់ក្រហល់ខ្លាំងជាងធម្មតា”, “ភ័យខ្លាចដោយពុំដឹងមូលហេតុ”, “ឈឺក ឈឺក្បាល និងឈឺខ្នង” និង “ខ្សោយនិងឆាប់អស់កម្លាំង” គឺជាអាការៈជំងឺថប់បារម្ភមួយចំនួនក្នុងចំណោមអាការៈផ្សេងទៀត ដែលនិស្សិតបានជួបប្រទះក្នុងអំឡុងពេលនៃការកើតមានវិបត្តិកូវីដ-១៩នេះ។ លទ្ធផលនៃការសិក្សានេះ បានផ្តល់ឱ្យលោកគ្រូ-អ្នកគ្រូ អ្នកអប់រំ ក៏ដូចជាអ្នករៀបចំគោលនយោបាយនានា នូវទិដ្ឋភាពទូទៅនៃស្ថានភាពជំងឺថប់បារម្ភក្នុងចំណោមនិស្សិតកម្ពុជា ដើម្បីឱ្យពួកគេអាចធ្វើការសម្រេចចិត្តជាក់លាក់ណាមួយ សម្រាប់ជាដំណោះស្រាយសមស្របចំពោះបញ្ហាជំងឺផ្លូវចិត្តរបស់សិស្ស-និស្សិត ក្នុងបរិបទវិបត្តិកូវីដ-១៩ ឬអាចសម្រាប់វិបត្តិជំងឺរាតត្បាតសកលដែលអាចនឹងកើតមាននាពេលអនាគត។
ពាក្យគន្លឹះ ៖ ជំងឺថប់បារម្ភ, និស្សិតវិស្វករ, វិទ្យាស្ថានបច្ចេកវិទ្យាកម្ពុជា, វិបត្តិជំងឺកូវីដ-១៩, កម្រងសំណួរវាស់កម្រិតជំងឺថប់បារម្ភរបស់ហ្ស៊ុង
Abstract
The Covid-19 pandemic drastically transformed social and educational activities in Cambodia and the world. Social distancing, self-isolation and strict sanitation measures were commonplace. With the adoption of online learning and a must-follow social safety guidelines, students were facing difficulties not only in their study but also their mental and psychological well-being. This research aimed at assessing anxiety levels among 2nd year engineering students at the Institute of Technology of Cambodia (ITC). Zung’s Self-Rating Anxiety Scale (SAS) was used to collect data from 329 respondents. It was found that the overall students’ anxiety was at normal level despite female students felt a bit more anxious than male students. 75.4% of the students felt normal, 23.7% had mild to medium level of anxiety, and three students experienced high to extremely high levels of anxiety. Syndromes such as being (i) nervous and anxious than usual, (ii) afraid for no reason, (iii) bothered by headaches neck and back pain and (iv) weak and get tired easily etc. were among other anxiety syndromes reported by the students. These findings should provide an overview of students’ anxiety issues for teachers, educators and policy makers to make effective decisions to address students’ anxiety during the COVID-19 or future pandemic.
Key Words: Anxiety, engineering students, Institute of Technology of Cambodia, Covid-19, Zung’s Self-Rating Anxiety Scale (SAS)
លទ្ធផលស្រាវជ្រាវពេញលេញទាក់ទងនឹងប្រធានបទនេះ មាននៅក្នុងអត្ថបទស្រាវជ្រាវដែលមានចំណងជើង “ការសិក្សាទៅលើជំងឺថប់បារម្ភរបស់និស្សិតវិស្វករនៃវិទ្យាស្ថានបច្ចេកវិទ្យាកម្ពុជាក្នុងបរិបទនៃវិបត្តិកូវីដ-១៩” ដោយ៖ លី តុង, មាឃ សារី, សូ សុធីរ និង ឃាង ធានី ដែលបានបោះពុម្ពផ្សាយក្នុង កាលិកបត្រស្រាវជ្រាវមនុស្សសាស្រ្តនិងវិទ្យាសាស្រ្តសង្គម។
